Istituto di Istruzione Superiore Roberto Rossellini – Türkçe

Öğretmen Yaş Dinamikleri: Okulumuzdaki zorlukları aşmak

Gençlerle birlikte olmak belli bir noktadan sonra yorucu hale geliyor; belki benden biraz daha yaşlı, emekliliğe yakın meslektaşlarımın gençlerle birlikte olmakta gerçekten zorlandıklarını görüyorum. Bu bir eğitim meselesi değil, kişisel kültür ya da kişisel yetenek meselesi değil, bu gerçekten bir yorgunluk meselesi, çünkü her gün 25-26 gençle aynı sınıfta olmak yorucu olabiliyor. Bazı durumlarda daha olgun öğretmenlerin yeni öğretim önerilerini kabul etmekte zorlandıkları doğrudur. Genç öğretmenler bile geleneksel olmayan öğretim stratejilerini kabul etmekte ya da önermekte zorlanmaktadır. Her bireyin inisiyatif ruhu, sizi yeni öğretim yöntemleri hakkında düşünmeye iten mesleki eğitimi hedeflemelidir... Öte yandan, okullar genellikle öğretmenlerin bunu yapmasına yardımcı olur, ancak daha sonra okulun önerisini kabul edeceğiniz kesin değildir.

Karşılaştığımız zorluklara yol açan temel nedenler

Covid döneminde öğretmenler sadece bilgisayar kullanmakla çok daha fazla mücadele ettiler. Okulumuzda Meet platformunu zaten kullanıyor olmamız büyük bir avantajdı, bu nedenle her şeyi ayarlamak ve daha az deneyimli öğretmenler için çevrimiçi tazeleme kursları yapmak oldukça kolaydı. Zorluklar, öğrencilerle yüz yüze bir ilişkimizin olmamasıydı, bu da iletişim de dahil olmak üzere gerçekten bir dizi sorun yarattı. Ama sonuçta pek çok öğretmen öğrencilerle aralarındaki bu mesafeden memnundu, çünkü kimse sizi gerçekten dinlemeden de ders verebilirsiniz...

Yaşlanan öğretmenler için sorunlar çoğunlukla öğrencilerin yönetimi ve ilgilenmek zorunda oldukları nesilden çok uzakta olmaları ile ilgilidir: örneğin benim avantajım, kendi okul çağında çocuklarım olduğu için, bu öğrencilere, kültürel açıdan da, benden on yaş büyük meslektaşıma göre çok daha yakın olabilmemdir.

Elbette tazeleme kursları olabilir, eğitim verilebilir, toplumdaki değişimlere bağlı olarak öğretim yöntemlerinin nasıl geliştirilebileceği ya da değiştirilebileceği konusunda öneriler getirilebilir. Ancak, toplumsal değişime bağlı olarak öğretim yöntemlerini değiştirmek her zaman öğretmenin iradesine ve uyum yeteneğine bağlıdır. Bu aynı zamanda bireyin yeni edindiği yaklaşımları uygulamaya koyma ve bunları genellikle geleneksel olan kendi öğretim tarzına uyarlama konusundaki istekliliğine de bağlıdır. Günümüz öğrencilerinin ilgisini çekmek için geleneksel yüz yüze öğretimi farklı öğretim türleriyle entegre etmemiz gerekiyor, örneğin ters yüz edilmiş sınıflar, akran öğretimi... Herkes bu konularla ilgilenemeyebilir ya da ilgilenmeye istekli olmayabilir.

Öğretmenlerin yaş sorunlarının ele alınması ve önlenmesi: okulumuzda uygulanan kurumsal tedbirler

MIUR (Eğitim Bakanlığı) teknoloji kullanımı konusunda tazeleme kursları düzenliyor. Ayrıca çocukların sosyal sorunlarıyla ilgili tazeleme kursları da var ki bunlar öğretmenlerin sınıf yönetimini daha iyi yapmalarına kesinlikle yardımcı oluyor. Ve dediğim gibi, yeni öğretim stratejileri üzerine de kurslar var.

Bu yıl okulumuzda bir Yenilikçi Öğretim Komitesi kuruldu: bu komite, tüm meslektaşlarına öğretime çocukların ihtiyaçlarına daha yakın bir şekilde nasıl yaklaşabilecekleri konusunda önerilerde bulunmaktan sorumlu olacak bir grup öğretmenden oluşuyor. Komisyon tarafından önerilen yeni öğretim biçimleri, her dersin müfredatındaki tüm içeriği içermeye devam etmeli, ancak bilgi yeni ve çekici bir şekilde sunulmalıdır.

Bir de okul iyileştirme planı olan RAV (Öz Değerlendirme Raporu) var: her üç yılda bir okulda olan her şeyi izliyoruz ve sonuçlara dayanarak öğretmenlere bir iyileştirme planı öneriyoruz. RAV bir bakanlık önlemi, bunu yapmak zorundayız.

Okula yeni öğretmenler geldiğinde, okulun kendisini açıklamak önemlidir: ne tür bir okul olduğu, ne yaptığı, amaçlarının ne olduğu, ne tür öğrencileri olduğu. MIUR tarafından sağlanan mentorluğa gelince, bazı okullarda yıl başlamadan önce bir tür kurs veriliyor, ancak diğer okullarda her şey eski öğretmenlerin istekliliğine ve genç, yeni öğretmenlerin inisiyatifine bırakılıyor. Mentorun yeni öğretmenin sınıfına entegre olmasına yardımcı olmak için sınıfta bulunması gereken bazı planlanmış saatler vardır. Bence bu, ister yeni ister eski olun, tüm derslerde önemlidir. Ortak dersler yaratmaya çalışmak önemli çünkü aynı dersi veren farklı öğretmenler farklı becerilere sahip olabilir ve bu değişimden herkes faydalanabilir.

Artıları ve eksileri analiz etmek: öğretmenin organizasyonel önlemler konusundaki farkındalığı

Akran öğretmenliği öğrenciler arasında işe yarıyor, dolayısıyla öğretmenler arasında da çok iyi işleyebilir. Ancak çoğu zaman insanlar yargılanmaktan korktukları için başka bir meslektaşlarının yanında ders vermekten rahatsızlık duyuyor. Oysa ben bunun çok büyük faydaları olan bir şey olduğunu düşünüyorum.

Zil çaldığında bitmeyen bir işimiz var. Düzeltilmesi gereken ödevlerin yanı sıra, hem öğrencilerin hem de öğretmenlerin eğitimi için gerekli olan bir dizi formalite var, ancak bunlar zaman alıyor.

Tazeleme kurslarına katılmak veya komitelerde yer almak gibi okul saatlerinden sonra yapmamız gereken tüm faaliyetler kişiye bağlıdır. Öğleden sonraları kurslara katılmak, iletişim kurmak, konuşmak, iyi uygulamaları paylaşmak için müsait olan pek çok öğretmen var ve pek çoğu da ilgilenmiyor.

Alınan tedbirlerin olumlu etkileri

Hepimiz son zamanlarda çok fazla değişen bir toplumda geleneksel bir öğretmenlik geçmişinden geliyoruz. Sadece öğrencilere daha yakın değil, aynı zamanda toplum, bölge, öğrenci, öğretmen ve okul organizasyonu arasında bir sinerji yaratan çalışma yöntemleri öneren bir okul yaratmaya çalışıyoruz.

Alınan önlemlerin izlenmesi ve değerlendirilmesi

Öğretmenlerin iyi olma hali sınıfın iyi olma hali üzerinden de anlaşılabilir. 

Okul içinde önerilen tüm faaliyetler öğrencilere uygulanan anketlerle izlenir. Öğrencilerden geri bildirim isteme fikri önemlidir, ancak ne düşündüklerini ve iyileştirme ya da değişiklik önerip önermediklerini bilmek için öğretmenlerden geri bildirim almak da önemlidir. İzleme toplantıları düzenlenebilir.

Bu süreçte öğrencilere bu yeni tedbirlerin eğitim, katılım ve değerlendirme açısından geri bildirim sağlayıp sağlamadığını sorabilirsiniz. Dolayısıyla, şu anda bizi pek ilgilendirmeyen notun ötesinde, öğrencinin yeteneğinin önemli olduğunu düşünüyorum.

Daha fazla çözüm önerisi: sorunu ele almaya yönelik çabaların artırılması

Öğretmenlerin katılımını sağlamak için düzenlenen gayri resmi girişimler var. Şehre ya da Roma dışına ziyaretler düzenliyorum ve genellikle bir fikir sunduğumda herkes çok hevesli oluyor, ancak çok azı gerçekten katılıyor.

Okulumda katılım için hem eğlenceli hem de öğretimle ilgili alanlar var. Yani radyo, televizyon, tiyatro ve sinema aslında okul içindeki tesisler ama yine de öğretmenlerin buluşmasına olanak sağlıyorlar. Kesinlikle daha fazlasını yapabiliriz, yani öğleden sonra bile okul içinde etkinlikler önerebilir ve öğretmenlerden katılım isteyebiliriz.

Başka fikirleriniz var mı? Kesinlikle yeni meslektaşları, şu anda daha yaşlı meslektaşların sorumluluğunda olan okul komiteleri gibi faaliyetlere dahil etmeye çalışmak. Bu, yeni öğretmenlerin uyum sağlamasına ve eski öğretmenlerin daha az sorumluluk almasına yardımcı olacaktır. Elbette koçluk da sağlanmalıdır. Yan yana destek genellikle aktif önerilere dönüşür: yaşça daha genç ya da işlerinde daha az deneyimli olanlar genellikle uzun süredir aynı şeyi yapan öğretmenlerin aklına gelmemiş olabilecek kaynakları sağlayabilirler. Örneğin Kapsayıcılık Komisyonu, Kültür Komisyonu, Sağlık Eğitimi Komisyonu gibi komisyonları düşünüyorum; bunların hepsi ortak bir hedef doğrultusunda birlikte çalışan çok sayıda meslektaşı içeriyor ve bu durumda yeni meslektaşları bu komisyonlara katılmaya teşvik etmenin herkes için çok önemli olabileceğini düşünüyorum.

Genel olarak, ortak deneyimlere sahip olmanın önemli olduğunu düşünüyorum: birlikte çalışmayı öğrenmek. Aslında öğretmenlerin çok az yaptığı bir şey birlikte çalışmak, birlikte nasıl çalışacaklarını bilmiyorlar.

Bu çok saçma görünüyor çünkü öğrencilerden işbirliği yapmalarını istiyoruz, ancak öğretmenler birbirleriyle işbirliği yapma konusunda çok yetenekli değiller, çünkü herkes sınıfta yalnız. Bunun yerine, uyumlu bir çalışma ortamı yaratmak için işbirliği şarttır. Sınıf konseyi diğer sınıf konseyleriyle, okuldaki diğer tüm profesyonellerle, idareyle, müdürle, müdür yardımcısıyla birlikte çalıştığında uyumlu bir çalışma ortaya çıkar. Bu kesinlikle önemlidir, ancak sıklıkla yapılmaz.

Yaşla ilgili belirli stratejilerin uygulanması: resmi veya gayri resmi faaliyetler başlatıldı

Emeklilik yaşının yükseltilmesinin hem çalışan kadın ve erkekler hem de iş hayatında düzenli bir pozisyona çok geç geçecek olan iş bekleyenler için tehlikeli olduğunu ve geç başladığınız için daha uzun süre çalışmak zorunda kalacağınız bir kısır döngü yaratacağını düşünüyorum...

İnanıyorum ki 65 yaşıma geldiğimde çalışma kapasitem şimdiki gibi olmayacak. Bir sınıfta 25 öğrenciyle çalışmak zordur ve yaşla birlikte kaybolan enerji, yaratıcılık ve esneklik gerektirir, ayrıca çocukların nesilleri değiştiğinden ve 65 yaşında aynı dili konuşmak ve gençlerin dünyasını tam olarak anlamak için aradaki fark çok büyük olduğundan, bu 10 veya 15/20 yıl öncesiyle aynı olmayacaktır.

Okulumda öğrencilere yaklaşımımızı değiştirmek ve beceri ve yeterliliklerimizi uyarlamak için yeni didaktik olanaklar üzerinde çalışıyoruz. Yenilikçi didaktikler, örneğin disiplinler arası ortak katılım veya işbirliği ya da açık sınıflar veya çalışma grupları yoluyla, yaşlanan öğretmenlerin becerilerini daha iyi desteklemelerine yardımcı olabilir.

Okulumda, emekliliği yaklaşmış bazı öğretmenler, belirli projeler veya kurslar üzerinde birkaç saat çalışabilmek için 18 saatlik yüz yüze ders verme zorunluluğundan muaf tutuldu. Bu sayede enerjilerini birkaç saatliğine sınıfta odaklayabiliyor ve proje saatlerinde 'şarj olabiliyorlar'.

Ancak okulun belirli bir planı olmadığını söyleyebilirim. Bir teknoloji enstitüsü olan okulda, çalışma becerisi de yeni teknolojiler hakkında bilgi sahibi olma ve bunları kullanma becerisiyle belirleniyor. Çoğu zaman uygunsuz olan ya da mümkün olan tek yöntem olmayan en bilindik didaktik yöntemi yeniden uygulamaya koyma eğilimi vardır. Öğretmen nesilleri arasında, sahip olmayanlara didaktik beceriler kazandırmak ve bunları bilmeyenlerin teknolojik becerilerini güncellemek için değişimler hayal edebiliriz.

Dahası, teknik konularda öğretmenlik yapanların çalışma kapasitesi de okul dışında meslekleriyle bağlantılarını sürdürmelerine bağlıdır. Bir süre okul dışında çalışmak, daha fazla enerji ve güncellenmiş bilgi birikimiyle geri dönmeyi kolaylaştırabilir.

Bu süreç nasıl izlenmeli? İtalya'da öğretmenleri değerlendirmek için bir sistem yoktur. Öğretmenin öğretim etkinliğini ve öğrencilerle empati kurmasını izlemenin bir yolu bulunmalıdır. Ardından öğretmen birkaç yıl sonra yeniden değerlendirilmeli ve emekliliğine kadar bu böyle devam etmelidir. Yıllar boyunca yapılan gözlemlere dayanarak, aynı okuldaki tüm öğretmenler için bir program tasarlanabilir.